کلید میکروگلیا مخفی به محافظت از مغز در برابر آلزایمر کمک می کند

کلید میکروگلیا مخفی به محافظت از مغز در برابر آلزایمر کمک می کند
فهرست مطالب

محققانی که مدل‌های موش آلزایمر، سلول‌های انسانی و بافت مغز اهدایی انسان را مطالعه کردند، دریافتند که کاهش سطح مولکولی به نام PU.1 می‌تواند میکروگلیا را به حالت محافظتی‌تری تبدیل کند. میکروگلیا سلول های ایمنی هستند که در مغز زندگی می کنند و به حفظ سلامت آن کمک می کنند. هنگامی که سطح PU.1 کاهش می یابد، این سلول ها تولید برخی پروتئین های گیرنده تنظیم کننده ایمنی لنفاوی را افزایش می دهند که به طور معمول در هدایت پاسخ های ایمنی در بدن نقش دارند.

اگرچه به نظر می رسد این میکروگلیاهای محافظ در تعداد نسبتاً کمی هستند، اما این مطالعه نشان داد که آنها تأثیر قدرتمندی بر مغز دارند. وجود آنها به آرام کردن التهاب مضر کمک می کند، از توانایی های شناختی پشتیبانی می کند و بقا را در موش ها افزایش می دهد. در مقابل، زمانی که تیم CD28 را از این گروه نادر میکروگلیا حذف کرد، التهاب به شدت افزایش یافت و پلاک‌های مرتبط با آلزایمر سریع‌تر ایجاد شدند. این نتیجه نشان داد که چگونه CD28 برای اطمینان از اقدامات مفید این سلول ها ضروری است.

میکروگلیا به عنوان سلول های مغزی مقاوم و محافظ

آن شفر، نویسنده ارشد این مطالعه و رهبر این پروژه می‌گوید: «میکروگلیا فقط پاسخ‌دهنده‌های مخرب در بیماری آلزایمر نیستند، بلکه ممکن است محافظ مغز نیز باشند. او خاطرنشان کرد که یافته‌ها بر اساس مطالعات قبلی است که نشان می‌دهد میکروگلیا می‌تواند طیف وسیعی از حالت‌های عملکردی را اتخاذ کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد نقش‌های مختلفی در سلامت مغز ایفا کنند. به گفته شفر، نتایج همچنین نشان می‌دهد که مشارکت‌های علمی بین‌المللی چقدر برای پیشرفت در زمینه‌های پیچیده مانند تخریب عصبی اهمیت دارد.

الکساندر تاراخوفسکی افزود که دیدن این که مولکول‌های مرتبط با ایمنی که مدت‌ها به دلیل نقششان در لنفوسیت‌های B و T شناخته شده‌اند، بر میکروگلیا نیز تأثیر می‌گذارند، شگفت‌انگیز است. او گفت: «این کشف در زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های T تنظیم‌کننده به‌عنوان تنظیم‌کننده‌های اصلی ایمنی به رسمیت شناخته می‌شوند و منطق تنظیم‌کننده ایمنی مشترک در انواع سلول‌ها را برجسته می‌کند.» او همچنین خاطرنشان کرد که درک این سیستم رایج می تواند راه را برای رویکردهای ایمنی درمانی جدید برای بیماری آلزایمر باز کند.

سرنخ های ژنتیکی که PU.1 را به خطر آلزایمر مرتبط می کند

این مطالعه بر روی کار ژنتیکی قبلی توسط یکی از نویسندگان ارشد آلیسون گوت، که یک نوع رایج را شناسایی کرد، گسترش می‌یابد. SPI1 (ژن مسئول تولید PU.1) با خطر کمتر ابتلا به آلزایمر مرتبط است. Goate توضیح داد: «این نتایج توضیح مکانیکی برای اینکه چرا سطوح پایین PU.1 با کاهش خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط است، ارائه می‌کند و تصویر واضح‌تری از چگونگی تأثیر ژنتیک بر استعداد ابتلا به بیماری ارائه می‌کند.»

به طور کلی، کشف محور PU.1-CD28 چارچوب مولکولی جدیدی را برای درک چگونگی ایجاد حالت های میکروگلیال محافظ در اختیار محققان قرار می دهد. همچنین وعده توسعه درمان هایی را که به طور خاص میکروگلیا را برای تغییر روند بیماری آلزایمر هدف قرار می دهند، برجسته می کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *