استفاده از مهار کننده های GLP-1 ، که اخیراً در نشست سالانه انجمن جراحی عصبی (SNIS) ارائه شده است ، اظهار داشت که آیا می تواند اثرات سکته مغزی و آسیب های مغزی مرتبط را کاهش دهد یا خطر ابتلا به سکته مغزی را به طور کامل کاهش دهد. این داروها که قند خون را کاهش می دهند و اغلب باعث کاهش وزن می شوند ، اغلب برای دیابت و چاقی نوع ۲ تجویز می شوند و حاوی داروهایی مانند سمگلودید (özempic) هستند.
در مطالعه اول ، “تأثیر سماگلوئید بر مرگ و میر و بقا در بیماران سکته مغزی حاد: تجزیه و تحلیل گذشته نگر در سراسر کشور و نهادی ،” محققان دانشگاه ویسکانسین-مادیسون ، هم مرکز پزشکی دانشگاه و هم همکاری جهانی بهداشت ، داده های بیمار ، بهتر از بیماران جلبک نیست. مجموعه داده های جهانی شامل ۲،۰۲۱،۷۰۴ بیمار که سکته مغزی داشتند ، ۴۳.۳۳۸ در özempic و دانشگاه ویسکانسین شامل ۱۳.۵۱۰ نفر با استفاده از ۱۹۰ özempic بود. برای کاربران Ozempic در هر دو گروه ، مرگ از مرگ سکته مغزی پایین تر بود. در خوشه داده های جهانی ، ۵.۲۶ ٪ از کاربران özempic در ابتدا بر اثر سکته مغزی در مقایسه با ۲۱.۶۱ ٪ از کاربران درگذشت ، و کاربران Ozempic این شانس را داشتند که در مقایسه با ۳۰.۹۵ ٪ از کاربران ، ۷۷.۵ ٪ از فلج خود را زنده بمانند. گروه دانشگاه نتایج مشابهی را نشان داد ، ۲۶.۵۷ ٪ از بیمارانی که از سکته مغزی ۵.۲۶ ٪ استفاده نمی کنند و آلگن درگذشت.
در مطالعه دوم ، “رابطه بین استفاده از اوزمپیک و خطر سکته مغزی از دانشگاه ویسکانسین مادیسون: یک تحلیل خدمات اضطراری در سراسر کشور” ، محققان سوابق اضطراری زیادی را در سراسر کشور برای افرادی که در سکته مغزی زندگی می کنند و افرادی که از Ozempic استفاده می کنند ، بررسی کردند. آنها به طور قابل توجهی امکانات روابط و سکته مغزی را در بین کاربران بالقوه Ozempic کاهش دادند. تیم تحقیقاتی توصیه می کند که این تحقیق به طور مستقیم از داروخانه ها برای حساسیت بیشتر در مورد رابطه بین Ozemmpic و پیشگیری از سکته مغزی باشد.
مطالعه سوم توسط محققان شعبه پزشکی دانشگاه تگزاس در گالوستون ، “تأثیر آگونیست های GLP-1 بر سکته مغزی ، سکته مغزی ، زمین و ICH. مهار کننده های GLP-1 بررسی کردند که آیا خونریزی مغزی (هموراژهای خود به خودی و هم با پارگی آنوریسم مغزی) و بعد از استروک را بررسی می کند. هر سکته مغزی پس از هر سکته مغزی به دلیل خطر عوارض جانبی شناختی ، تشنج ، خونریزی مغز در آینده و خطر مرگ پس از خونریزی مغزی و سکته مغزی بود.
به گفته دکتر احمد البیائومی ، دستیار تحقیق و دانشمند داده در گروه جراحی عصبی در دانشگاه ویسکانسین مادیسون و نویسنده اصلی این دو مورد بسیار امیدوار کننده است. “مطمئناً به تحقیقات بیشتری نیاز دارید ، اما این یک یافته جذاب برای دیدن محافظت احتمالی این داروها است.”
ماتیاس کاستا از گروه مغز و اعصاب در دانشگاه تگزاس و ماتیاس کاستا گفت: “این تحقیق می تواند چشم انداز جدیدی را برای جلوگیری و کاهش اثرات مخرب سکته مغزی و آسیب های مغزی مرتبط به همراه آورد.