کند کردن مالاریا با درمان پشه ها

۱۷ ژوئن ۲۰۲۵

مرگ و میر ناشی از مالاریا در اوایل قرن بیست و یکم به میزان قابل توجهی کاهش یافت. توری‌های تخت حشره‌کش نقش مهمی در کشتن پشه‌هایی داشتند که مالاریا را منتشر می‌کردند. اما این کاهش در سال های اخیر به دلیل افزایش مقاومت پشه ها در برابر حشره کش های مورد استفاده در تورهای بستر متوقف شده است.

یک استراتژی کنترل جایگزین ممکن است از بین بردن انگل مالاریا باشد. پلاسمودیوم فالسیپارومدر پشه ها قبل از آلوده کردن انسان این شامل استفاده از پشه بند حاوی داروهای ضد مالاریا است. دکتر یک تیم تحقیقاتی به رهبری دایان ویرث و فلامینیا کاتروچیا از دانشکده بهداشت عمومی هاروارد سعی کردند داروهای مناسب برای چنین رویکردی بیابند. نتایج این مطالعه که تا حدی توسط NIH تامین شده است، طبیعت در ۲۱ مه ۲۰۲۵.

این تیم ۸۱ داروی ضد مالاریا را با استفاده از هر کدام به صورت موضعی روی پشه های زنده غربالگری کردند. پس از درمان، پشه ها اجازه تغذیه داشتند پلاسمودیوم– خون آلوده ۲۲ مورد از این داروها به طور قابل توجهی احتمال آلوده شدن پشه ها را کاهش دادند. دو تا از موثرترین داروها متعلق به دسته ای به نام کینولون های شبه اندوکین (ELQs) بودند. اینها با مهار تولید انرژی در میتوکندری، انگل های مالاریا را از بین می برند.

برای اینکه یک دارو روی پشه بند اثر کند باید فقط با پاهای پشه، یعنی قسمت هایی از حشره که با پشه بند تماس پیدا می کند، موثر باشد. اما هنگام آزمایش، بسیاری از داروهایی که در غربالگری اولیه مؤثر بودند، تنها از طریق تماس با پاها عمل نکردند. بنابراین، محققان ELQ های مختلفی را برای یافتن آنهایی که از طریق تماس با پاها مؤثرتر عمل می کنند، سنتز کردند. دو مورد از اینها، ELQ-453 و ELQ-613، به طور کامل یا تقریباً به طور کامل از عفونت در پشه ها با استفاده از این روش جلوگیری کردند. هر یک منطقه متفاوتی را روی یک مولکول انگل هدف قرار دادند. این یک مزیت در جلوگیری از ایجاد مقاومت انگل ها بود.

این تیم سپس ELQ-453 و ELQ-613 را در لایه‌های پلی اتیلن مشابه مواد مورد استفاده در توری‌های تخت قرار دادند. تماس با این فیلم ها برای جلوگیری از عفونت در پشه ها تا دو روز کافی بود. حتی چهار روز پس از تماس با فیلم ها، احتمال و شدت عفونت به طور قابل توجهی کاهش یافت. این فیلم ها زمانی که یک سال بعد مورد آزمایش قرار گرفتند، هنوز موثر بودند و روی پشه های مقاوم به حشره کش ها کار می کردند.

در مطالعات آزمایشگاهی، هیچ انگلی قادر به ایجاد مقاومت در برابر هر دو دارو نبود. رشد پشه هایی که به یکی از داروها مقاوم بودند نیز به شدت آسیب دید. این امر احتمال انتقال به انسان را کاهش می دهد.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که کشتن انگل‌های مالاریا در داخل پشه‌ها ممکن است یک رویکرد امیدوارکننده برای کنترل انتقال مالاریا به انسان باشد.

کاتروچیا می گوید: «ما شدیداً به نوآوری در کنترل مالاریا نیاز داریم. این مطالعه روشی جدید و موثر برای جلوگیری از انتقال انگل های مالاریا ارائه می دهد که امیدواریم بار این بیماری ویرانگر را در آفریقا و فراتر از آن کاهش دهد.

با این حال، کار بسیار بیشتری برای توسعه و آزمایش تأثیر این ابزار جدید بالقوه بر انتقال مالاریا و بروز بیماری در شرایط دنیای واقعی مورد نیاز است.

-برایان داکترو، Ph.D.

لینک های مرتبط

مراجع

غربالگری در داخل بدن اهداف پلاسمودیوم برای کنترل مالاریا مبتنی بر پشه Probst AS، Paton DG، Appetecchia F، Bopp S، Adams KL، Rinvee TA، Pou S، Winter R، Du EW، Yahiya S، Vidoudez C، Singh N، Rodrigues J، Castañeda-Casado P، Tammaro C، Chen D، Godinez-GabalMaciallos، JP Nilsen A، Winzeler EA، Baum J، Burrows JN، Riscoe MK، Wirth DF، Catteruccia F. طبیعت. ۲۱ مه ۲۰۲۵ doi: 10.1038/s41586-025-09039-2. آنلاین قبل از چاپ PMID: 40399670.

تامین مالی

موسسه ملی آلرژی و بیماری های عفونی NIH (NIAID)؛ موسسه پزشکی هوارد هیوز؛ بشردوستی باز و شرکت های خوب؛ برنامه بورسیه فوجی فیلم؛ شورای تحقیقات بیوتکنولوژی و علوم زیستی تحقیقات و نوآوری انگلستان؛ وزارت امور کهنه سربازان ایالات متحده؛ وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا.