ضربان ساز بدون گلوله چیست؟

اگر یک ریتم قلب آهسته یا غیر طبیعی باعث می شود که شما را گیج کننده یا نفس گیر کند یا باعث ضعف شما شود ، ممکن است به یک ضربان ساز احتیاج داشته باشید. دستگاه هایی که با این باتری کار می کنند دائماً ضربان قلب شما را کنترل می کنند و تأثیر الکتریکی می فرستند تا در صورت لزوم ریتم را ایجاد کنند. سه میلیون آمریکایی دارای ضربان ساز و ۲۰۰۰۰۰ نفر هر ساله یکی می خرند.

اولین ضربان ساز کاشته شده در سال ۱۹۵۸ بیش از یک مؤلفه داشت ، از جمله یک ژنراتور ضربه در مورد اندازه دیسک هاکی. یک ضربان ساز مدرن دارای ژنراتور تأثیر دو دلار نقره ای انباشته است. این توسط کلاربون زیر پوست کاشته می شود و با یک یا چند سیم انعطاف پذیر به نام سرب به قلب وصل می شود (به عنوان “لیدز” تلفظ می شود ؛ به تصویر بالا مراجعه کنید). با این حال ، امروزه ، ضربان سازهای بدون سرنشین نیز وجود دارند که از قرص مولتی ویتامین بزرگتر نیستند – پیشرفتی که خطر عوارض این دستگاه ها را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.

مشکل با مشتریان بالقوه

اگر هر شیء خارجی (ضربان ساز یا مفصل مصنوعی) در بدن خود دارید ، ممکن است عفونت یک مشکل جدی باشد. بیمارستان عمومی دکتر هاروارد ماساچوست هاروارد و مدیر کلینیک گمرک و ICD. تئوفانی ملا می گوید: “اگر ذات الریه ، عفونت ادراری یا عفونت پوستی دارید ، باکتری ها می توانند در جریان خون گردش کنند و در اجزای ضربان ساز جمع شوند.” گلوله های پارتیشن حدود دو متر طول دارند ، یعنی دستگاه های سنتی دارای مناطق سطحی بیشتری هستند و به همین دلیل احتمالاً نسبت به دستگاه های بدون سرنشین آلوده تر هستند.

علاوه بر این ، ژنراتور ضربه در یک جیب کوچک درست در زیر پوست سینه فوقانی قرار می گیرد. در حدود ۱ ٪ تا ۳ ٪ موارد ، عفونت ها از باکتری هایی که وارد جیب می شوند در هنگام کاشت یا تغییر ضربان ساز وارد جیب می شوند. عوارض دیگر ممکن است با گذشت زمان رخ دهد: گلوله ها قابل جابجایی ، خسته ، سایش و حتی شکستن هستند. بافت زخم یا لخته های خون ممکن است در اطراف گلوله هایی رخ دهد که ممکن است از جریان خون جلوگیری کند و باعث درد و تورم شود.

مزیت غیرقانونی

فرآیند کاشت با ضربان ساز بدون سرپرست ساده تر و ایمن تر است. یک پزشک یک سوند را از کاپیتان در کشاله ران قرار داده و دستگاه را به دیواره قلب تحویل می دهد – ژنراتور ضربه یا سیم مورد نیاز نیست. براساس مطالعه ای که در ۷ آوریل ۲۰۲۴ در سه سال اول پس از کاشت ، منتشر شده است ، میزان عوارض ضربان سازهای بدون سرپرست ۴.۱ ٪ بود. مجله قلب اروپاییبشر

اولین ضربان ساز بدون سرنشین که در سال ۲۰۱۶ توسط FDA تأیید شد ، یک واحد واحد بود که در اتاق راست پایین قلب (بطن) قرار گرفت. این دستگاه های اولیه برای حدود ۲۰ ٪ از افراد مبتلا به کاندیدای ضربان ساز مناسب بودند.

وی می گوید: “دستگاه های نسل اول دارای ویژگی های محدودی بودند. اما با گذشت زمان ، محققان آنها را کامل کرده اند ، و اکنون ضربان سازهای بدون سرنشین می توانند تقریباً هر کاری را انجام دهند که قلب های سنتی بتوانند انجام دهند.” در سال ۲۰۲۳ ، FDA اولین ضربان ساز فله دو نفره را با یک دستگاه دوم در اتاق بالا سمت راست قلب (دهلیز) تصویب کرد. این دو دستگاه برای هماهنگی بهتر انقباض قلب با یکدیگر به صورت بی سیم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند.

معایب بالقوه

دکتر ملا می گوید که یک ضربان ساز بدون سرپرست به اندازه یک ضربان ساز سنتی دو تا سه برابر بیشتر است. با این وجود ، اگر نسبت عارضه پایین تری را که گاهی اوقات نیاز به حذف ژنراتور ضربه و کاشت جدید دارد ، ممکن است قیمت بالاتر توجیه شود.

از آنجا که ضربان سازهای بدون سرنشین نسبتاً جدید هستند ، پزشکان در دراز مدت تجربه کمتری با آنها دارند. “به عنوان مثال ، هنگامی که باتری پس از ۱۰ سال خسته شده است ، آیا می توانید با خیال راحت دستگاه را حذف کرده و یک دستگاه جدید را قرار دهید؟ ما واقعاً نمی دانیم ، دکتر ملا می گوید. یک امکان این است که یک دستگاه جدید را در نزدیکی اول قرار دهید. با این استراتژی ، محدودیت های احتمالی را می توان در فضای ناکافی و انگل ها در نظر گرفت.

من به آینده نگاه می کنم

فناوری ضربان ساز بدون سرنشین همچنان در حال توسعه است ، از جمله سیستم هایی با باتری که تا ۱۷ سال به طول می انجامد. یافته های اولیه امکان استفاده از انرژی الکتریکی از ضربان قلب را برای شارژ جزئی باتری دستگاه نشان می دهد. اگر پزشک شما می گوید که شما به ضربان ساز احتیاج دارید ، از شما بخواهید که کاندیدای یک دستگاه بدون سرپرست باشید ، دکتر من MELA را توصیه می کنم.