نمای کلی
ضد قارچ ها داروهایی هستند که با کشتن یا توقف رشد قارچ ها در انسان، حیوانات و گیاهان، بیماری های قارچی را درمان می کنند. ضد قارچ ها نوعی ضد میکروب هستند.
ضد قارچ ها به اشکال مختلف موجود هستند:
- محصولات موضعی مانند کرم، پماد، شامپو یا پودر
- خوراکی، مانند قرص یا مایع
- داخل وریدی (IV)
برخی از انواع ضد قارچ های موضعی بدون نسخه در داروخانه ها در دسترس هستند و باید دقیقاً طبق دستورالعمل روی برچسب مصرف شوند. داروهای ضد قارچی تجویزی باید طبق دستور یک متخصص مراقبت های بهداشتی استفاده شوند. اگر دارو عوارض جانبی جدی ایجاد کرد یا کار نکرد، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.
استفاده طولانی مدت و عوارض جانبی
افراد اغلب اثرات داروهای ضد قارچ را در مقایسه با سایر داروهای ضد میکروبی متفاوت تجربه می کنند. آنها ممکن است برای درمان عفونت قارچی نیاز به مصرف طولانی مدت، گاهی ماه ها یا سال ها داشته باشند. داروهای ضد قارچ همچنین در افراد بیشتری نسبت به سایر ضد میکروبی ها باعث ایجاد عوارض جانبی بیشتر و بدتر می شوند.
عوارض جانبی رایج عبارتند از:
- درد شکم، حالت تهوع، استفراغ و اسهال
- سردرد
- بثورات یا تحریک پوستی
عوارض جانبی جدی تر شامل مسمومیت کبد با آزول های خاص و آسیب کلیه با آمفوتریسین B است.
استفاده مناسب
ضد قارچ ها باید همیشه طبق دستور یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا دستورالعمل های برچسب محصول مصرف شوند. استفاده نادرست ممکن است درمان عفونت را به تاخیر بیاندازد یا از آن جلوگیری کند، عوارض جانبی را افزایش دهد یا به ایجاد مقاومت ضد میکروبی کمک کند.
همیشه مقدار تجویز شده از داروهای ضد قارچ را مصرف کنید. حتی اگر احساس بهتری دارید، مهم است که مصرف دارو را تا زمانی که به شما توصیه شده است ادامه دهید. اگر یک ضد قارچ عوارض جانبی جدی ایجاد کرد یا علائم بهبود نیافت، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.
داروهای ضد قارچ و کورتیکواستروئیدهای موضعی
اگر یک ضد قارچ موضعی بدون نسخه بخرید، نه حاوی کورتیکواستروئیدها یا استروئیدها است. کورتیکواستروئیدها و استروئیدها اغلب در ضد قارچ های موضعی ترکیب می شوند و می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند و عفونت های قارچی پوست را بدتر کنند.
این اطلاعات به طور گسترده ای شناخته شده نیست. اگر در مورد یک داروی ضد قارچی موضعی نگرانی دارید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
ردیابی دارویی درمانی
گاهی اوقات یافتن دوز (مقدار) ضد قارچی که عفونت را درمان می کند و عوارض جانبی را به حداقل می رساند دشوار است. نظارت بر داروهای درمانی (TDM) این برنامه ای است که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از آن برای کمک به پیدا کردن و تنظیم دوز استفاده می کنند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی سطح دارو در جریان خون بیمار، دوره درمان و عوارض جانبی را در زمان های خاص کنترل می کند.
سلول های قارچ ها شبیه سلول های بدن انسان هستند. داروهایی که به سلول های قارچی آسیب می رسانند می توانند به انسان نیز آسیب برسانند. در عین حال، قارچ ها می توانند باعث عفونت های جدی در هر نقطه از بدن، از جمله مغز و جریان خون شوند.