کلینیک مایو می تواند خطر شبهای بی خوابی را ۴۰ ٪ افزایش دهد

• بی خوابی مزمن – مشکل در خواب حداقل سه روز در هفته به مدت سه ماه یا بیشتر – می تواند پیری مغز را تسریع کند.
• احتمال ابتلا به زوال عقل یا مشکلات شناختی خفیف افراد مبتلا به بی خوابی مزمن ۴۰ ٪ بیشتر است.
• بی خوابی کاهش یافته با شناخت پایین همراه بود که می تواند با چهار سال بزرگتر مقایسه شود.
• خواب بهتر می تواند از سلامت مغز شما محافظت کند ، نه فقط زیبایی استراحت.

طبق مطالعه ای که در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۵ منتشر شده است ، افراد مبتلا به بی خوابی مزمن ممکن است با تغییرات مغز که در اسکن های تصویربرداری دیده می شود – با تغییرات مغزی که در اسکن تصویربرداری مشاهده می شود ، سریعتر کاهش یابد. عصب شناسیمجله پزشکی آکادمی عصب شناسی آمریکایی.

این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به بی خوابی مزمن حداقل سه روز در هفته به مدت سه ماه یا بیشتر در خواب مشکل داشتند و خطر ابتلا به اختلال خفیف شناختی یا رشد زوال عقل ۴۰ ٪ بیشتر از افرادی است که معادل ۳،۵ سال پیری هستند. این مطالعه ثابت نمی کند که بی خوابی باعث پیری مغز می شود ، فقط رابطه ای را نشان می دهد.

نویسنده شاغل Diego Z. Carvalho ، Rochester ، کلینیک Miracle در مینه سوتا و عضو آکادمی عصب شناسی آمریکا گفت: “بی خوابی نه تنها بر نحوه احساس شما تأثیر می گذارد – می تواند با گذشت زمان بر سلامت مغز شما تأثیر بگذارد.” “ما شاهد کاهش سریعتر در مهارت های فکر و تغییرات در مغز هستیم ، که نشان می دهد بی خوابی مزمن می تواند به مشکلات شناختی آینده کمک کند.”

این مطالعه به دنبال گروهی از ۲۷۵۰ نفر شناختی با میانگین ۷۰ سال – به طور متوسط ​​۵.۶ سال بود. ۱۶ ٪ از شرکت کنندگان بی خوابی مزمن داشتند.

در ابتدای مطالعه ، از شرکت کنندگان سؤال شد که آیا در دو هفته گذشته بیشتر یا کمتر از حد معمول خوابیده اند. آنها همچنین تست های تفکر و حافظه سالانه را انجام دادند و برخی از آنها دارای هیپرتینسیتیت سنگ سفید سفید بودند – مناطقی که بیماری عروقی کوچک می تواند به بافت مغز آسیب برساند – و دارای اسکن مغز برای پلاک های آمیلوئید بود که می تواند تجمع یابد و به دلیل بیماری آلزایمر.

در طول مطالعه ، ۱۴ ٪ از افراد مبتلا به بی خوابی مزمن در مقایسه با ۱۰ ٪ از افرادی که بی خوابی ندارند ، اختلال شناختی یا زوال عقل جزئی ایجاد کردند.

آنها پس از ایجاد عواملی مانند سن ، فشار خون بالا ، استفاده از داروهای خواب و تشخیص آپنه خواب ، دریافتند که افراد مبتلا به بی خوابی ۴۰ ٪ احتمال ابتلا به اختلال شناختی خفیف یا رشد زوال عقل را در مقایسه با غیرینسومنی دارند. همچنین در تست های اندازه گیری مهارت های مختلف تفکر کاهش سریعتر وجود داشت.

در میان کسانی که بی خوابی دارند ، محققان نوع را شناسایی کرده اند: در دو هفته گذشته ، آنها کمتر از حد معمول به خواب رفتند. یا کسانی که در دو هفته گذشته بیش از حد طبیعی می خوابند.

افرادی که خواب کمتری نسبت به همیشه دریافت کرده اند ، احتمال دارد که نمرات آزمون شناختی کمتری داشته باشند که می توانند در ابتدای مطالعه با چهار سال بزرگتر مقایسه شوند. همچنین هیپرمیننسیت های ماده سفید و پلاک های آمیلوئید نیز وجود داشت. تأثیر آمیلوئید مشابه مواردی بود که در افراد مبتلا به ژن APOE ε۴ مشاهده می شود ، یک عامل خطر ژنتیکی شناخته شده.

از طرف دیگر ، افرادی که گزارش داده اند بیش از حد معمول خواب دریافت کرده اند ، در ابتدای مطالعه بیش از حد بیش از حد سنگ معدن سفید کمتری دارند.

برخی از گروه ها به ویژه آسیب پذیر بودند. شرکت کنندگان حامل ژن APOE ε۴ به دلیل خطر بالاتر آلزایمر ، کاهش بیشتر مهارت های حافظه و تفکر را نشان دادند.

Carvalho گفت: “نتایج ما نشان می دهد که بی خوابی نه تنها می تواند بر پلاک های آمیلوئید بلکه کشتی های کوچکی که خون را به مغز می بخشد ، تأثیر بگذارد.” گفت “این اهمیت درمان بی خوابی مزمن را تقویت می کند – نه تنها برای بهبود کیفیت خواب ، بلکه برای محافظت از سلامت مغز نیز پیرتر می شوید. نتایج ما همچنین به شواهد فزاینده ای کمک می کند که نشان می دهد خواب نه تنها به استراحت مربوط می شود بلکه مربوط به انعطاف پذیری مغز است.”

محدودیت مطالعه این بود که تشخیص بی خوابی از سوابق پزشکی ناشی می شود که موارد ناشناس را ضبط نمی کند یا منعکس کننده میزان علائم شدید است.

این مطالعه با کمک هزینه ای از موسسات ملی بهداشت ، بنیاد GHR ، بنیاد آموزش پزشکی و تحقیقات پزشکی مایو و شرکت خواب نومون به کلینیک مایو پشتیبانی شد.