دانشمندان سالهاست که میدانند هورمونها میتوانند عملکرد مغز را شکل دهند، بر احساسات، انرژی ذهنی و انتخابهای روزانه تأثیر بگذارند. آنچه که هنوز مشخص نیست این است که دقیقاً چگونه این سیگنال های شیمیایی چنین تغییراتی را ایجاد می کنند.
یک مطالعه اخیر با بررسی نقش استروژن، یک هورمون مرکزی در چرخه تولید مثل زنان، دیدگاه جدیدی را ارائه می دهد. از طریق آزمایشهای کنترلشده با استفاده از موشهای آزمایشگاهی، محققان دریافتند که فرآیندهای مغز درگیر در یادگیری و تصمیمگیری به طور طبیعی در طول چرخه تغییر میکنند. به نظر می رسد این تغییرات ناشی از تغییرات مولکولی مرتبط با دوپامین، پیام رسان شیمیایی پشت سیگنال های “پاداش” است که به مغز کمک می کند تا یاد بگیرد.
این مطالعه در مجله منتشر شد علوم اعصاب طبیعت.
چگونه استروژن می تواند عملکرد شناختی را شکل دهد
کریستین کنستانتینوپل، استاد مرکز علوم اعصاب دانشگاه نیویورک و نویسنده ارشد مقاله توضیح میدهد: «علیرغم تأثیر گسترده هورمونها بر مغز، اطلاعات کمی در مورد اینکه چگونه این هورمونها بر رفتار شناختی و فعالیتهای عصبی مرتبط تأثیر میگذارند، در دست نیست. “آگاهی رو به رشدی در جامعه پزشکی وجود دارد که تغییرات در سطح استروژن با عملکرد شناختی و به ویژه اختلالات روانپزشکی مرتبط است.”
کارلا گلدن، محقق فوقدکتری دانشگاه نیویورک و نویسنده اصلی مقاله، میافزاید: «نتایج ما توضیح بیولوژیکی بالقوهای ارائه میکند که عملکرد دوپامین و یادگیری را به روشهایی که درک بهتری از سلامت و بیماری ارائه میدهد، پل میکند.»
آزمایشات آزمایشگاهی اثرات استروژن را آشکار می کند
تیم تحقیقاتی که شامل دانشمندانی از موسسه علوم اعصاب دانشکده پزشکی NYU Grossman و دپارتمان فارماکولوژی و سمشناسی دانشگاه مشترک المنافع ویرجینیا بود، فعالیت مغز موشها را در حین انجام یک سری وظایف یادگیری توسط حیوانات زیر نظر گرفتند.
موشها پس از تشخیص نشانههای صوتی که نشان میدهد چه زمانی آب در دسترس خواهد بود و چه مقدار دریافت میکنند، یاد گرفتند که به «پاداش» (در این مورد، دسترسی به آب) دست یابند.
با افزایش سطح استروژن، عملکرد افزایش یافت. به گفته نویسندگان، استروژن سیگنالهایی را تقویت میکند که با افزایش فعالیت دوپامین در مناطقی از مغز که مسئول پردازش پاداش هستند، از یادگیری حمایت میکنند.
سطوح پایین استروژن توانایی یادگیری را کاهش می دهد
هنگامی که فعالیت استروژن کاهش یافت و تأثیر آن بر تنظیم دوپامین را محدود کرد، موش ها به طور مؤثر کمتری یاد گرفتند. این یافته ها ارتباط احتمالی بین نوسانات هورمونی و علائم مشاهده شده در برخی از اختلالات عصبی-روانی را نشان می دهد. این تیم همچنین تأکید کرد که تأثیر استروژن به تصمیمگیری گسترش نمییابد. فقط یادگیری تحت تأثیر قرار گرفت.
کنستانتینوپل خاطرنشان میکند: «همه اختلالات عصبی-روانپزشکی نوساناتی را در شدت علائم با توجه به حالتهای هورمونی نشان میدهند، که نشان میدهد درک بهتر از نحوه تأثیر هورمونها بر مدارهای عصبی ممکن است علت این بیماریها را نشان دهد.»
این تحقیق توسط مؤسسه ملی بهداشت (DP2MH126376، F32MH125448، 5T32MH019524، 1S10OD010582-01A1)، مؤسسه ملی سرطان (P30CA016087)، NYU Langone Health، و Simons تأمین مالی شده است. نویسندگان بیان میکنند که محتوا تنها مسئولیت آنهاست و لزوماً نمایانگر دیدگاههای رسمی مؤسسه ملی بهداشت نیست.